مهم‌ترین تنظیمات دستگاه فلزیاب برای یافتن اهداف و کارایی بهتر، در واقع ستون‌های اصلی عملکرد آن هستند.

اگر این تنظیمات به درستی انجام نشوند، حتی پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها هم نمی‌توانند نتایج مطلوب را ارائه دهند.

در ادامه این مقاله به مهمترین تنظیمات دستگاه فلزیاب می‌پردازیم:

۱. تنظیم حساسیت (Sensitivity)

حساسیت، توانایی دستگاه در تشخیص اهداف عمیق‌تر و کوچک‌تر را تعیین می‌کند. این تنظیم، تعادل بین عمق تشخیص و پایداری دستگاه را فراهم می‌کند.

• بالا بودن حساسیت: عمق تشخیص بیشتر، امکان یافتن اهداف کوچک‌تر، اما افزایش احتمال نویز، سیگنال‌های کاذب ناشی از مواد معدنی خاک یا تداخلات الکتریکی.
• پایین بودن حساسیت: کاهش نویز و پایداری بیشتر، اما از دست دادن اهداف عمیق‌تر یا بسیار کوچک، با کمک مد استاتیک در فلزیاب.

نحوه تنظیم:

1. همیشه با یک سطح متوسط حساسیت شروع کنید.
2. به تدریج حساسیت را افزایش دهید تا زمانی که دستگاه شروع به تولید سیگنال‌های نامنظم یا نویز کند.
3. سپس، حساسیت را کمی کاهش دهید تا دستگاه دوباره پایدار و آرام شود. این بهترین نقطه برای آن محیط است.

۲. تعادل زمین (Ground Balance)

خاک حاوی مواد معدنی است که می‌توانند باعث سیگنال‌های کاذب (Ground Noise) شوند و فلزیاب را گمراه کنند. تعادل زمین، این تأثیرات معدنی را خنثی کرده و اجازه می‌دهد دستگاه فقط به فلزات واقعی واکنش نشان دهد.

• اگر به درستی تنظیم نشود: دستگاه مدام بوق می‌زند یا نویز دارد، عمق تشخیص به شدت کاهش می‌یابد و تفکیک فلزات مختل می‌شود.

انواع تعادل زمین:

• خودکار (Automatic Ground Balance): در اکثر فلزیاب‌های مدرن وجود دارد. دستگاه به طور خودکار مواد معدنی خاک را تشخیص داده و خنثی می‌کند.
• دستی (Manual Ground Balance): در این حالت، شما باید کویل را در نزدیکی زمین پمپ کنید (بالا و پایین ببرید) و همزمان تنظیمات را تغییر دهید تا صدای دستگاه یکنواخت شود.
• ردیابی (Tracking Ground Balance): دستگاه به طور مداوم و در حین جستجو، تعادل زمین را با تغییرات خاک تنظیم می‌کند.

نحوه تنظیم:

1. به یک منطقه عاری از فلزات بروید.
2. اگر دستگاه شما خودکار است، آن را فعال کنید یا منتظر بمانید تا کالیبره شود.
3. اگر دستی است، طبق دستورالعمل دفترچه راهنما (معمولاً با پمپ کردن کویل به زمین) آن را تنظیم کنید تا دستگاه آرام شود.

۳. تفکیک (Discrimination)

این قابلیت به فلزیاب اجازه می‌دهد تا انواع خاصی از فلزات را “نادیده بگیرد” و فقط به فلزات مورد نظر شما واکنش نشان دهد. این تنظیم برای فیلتر کردن زباله‌های فلزی (مانند آهن، فویل آلومینیوم، درب بطری) و تمرکز بر اهداف با ارزش (مانند طلا، نقره، مس) حیاتی است.

• تنظیم زیاد تفکیک: می‌تواند باعث شود اهداف خوب اما کوچک یا عمیق‌تر را نادیده بگیرید، زیرا ممکن است سیگنال آنها شبیه به زباله تفسیر شود.
• تنظیم کم تفکیک (یا حالت All Metal): همه فلزات را تشخیص می‌دهد، که برای حداکثر عمق و یافتن همه اهداف (به خصوص طلاهای ریز) عالی است، اما نیاز به حفاری زباله‌های بیشتری دارید.

نحوه تنظیم:

1. حالت “All Metal”: برای بیشترین عمق و یافتن هر نوع فلز (توصیه شده برای شروع و در مناطق خلوت).
2. حالت‌های تفکیک پیش‌فرض (Modes): بسیاری از دستگاه‌ها حالت‌های از پیش تعیین شده مانند “Coins” (سکه)، “Jewelry” (جواهرات) یا “Relic” (آثار باستانی) دارند.
3. تنظیم دستی: می‌توانید به صورت دستی محدوده‌هایی از فلزات را که نمی‌خواهید تشخیص دهید (مثلاً محدوده آهن) حذف کنید.

نکته: در ابتدا، با تفکیک کم یا حالت “All Metal” شروع کنید تا با صداهای مختلف آشنا شوید. با کسب تجربه، می‌توانید تفکیک را برای کاهش حفاری زباله‌ها تنظیم کنید.

۴. حالت Pinpoint (تعیین دقیق محل)

این یک قابلیت نیست، بلکه یک حالت عملکردی است که پس از شناسایی یک سیگنال توسط فلزیاب اصلی، به شما کمک می‌کند محل دقیق هدف را پیدا کنید تا حفاری کوچک‌تر و دقیق‌تری داشته باشید. با کمک کالیبراسیون در دستگاه فلزیاب می توانید به گنیجنه های ارزشمند دست یابید.

• نحوه استفاده:
  1. وقتی فلزیاب اصلی سیگنال یک هدف را داد، دستگاه را در حالت Pinpoint قرار دهید.
  2. کویل را به آرامی به صورت “X” یا “بعلاوه” روی محل سیگنال حرکت دهید.
  3. بلندترین و پایدارترین صدا (یا قوی‌ترین سیگنال روی صفحه نمایش) دقیقاً بالای هدف است.

۵. فرکانس (Frequency)

فرکانس عملیاتی فلزیاب بر عمق و حساسیت آن به انواع مختلف فلزات تأثیر می‌گذارد.

• فرکانس‌های پایین (Low Frequency): عمق نفوذ بیشتر، بهتر برای اهداف بزرگ و عمیق، اما حساسیت کمتر به اهداف کوچک.
• فرکانس‌های بالا (High Frequency): حساسیت بیشتر به اهداف کوچک و ریز (مثل قطعات کوچک طلا)، اما عمق نفوذ کمتر.
• چند فرکانسی (Multi-Frequency): برخی دستگاه‌ها چندین فرکانس را همزمان یا به صورت قابل انتخاب استفاده می‌کنند که مزایای هر دو را فراهم می‌آورد.

نحوه تنظیم:

در بسیاری از فلزیاب‌ها، فرکانس یک تنظیم ثابت است، اما در برخی مدل‌های پیشرفته (به خصوص چند فرکانسی) می‌توانید آن را تغییر دهید.

مهمترین تنظیمات دستگاه فلزیاب
فروش فلزیاب و طلایاب در فلزیاب فلزیاب پلاس 09191508724

سایر تنظیمات مهم (که بسته به مدل دستگاه متفاوت است):

• Volume (صدا): تنظیم بلندی صدا.
• Threshold (آستانه): یک صدای پس زمینه ثابت که به شما کمک می‌کند سیگنال‌های بسیار ضعیف را بشنوید.
• Iron Volume (صدای آهن): امکان کنترل صدای اهداف آهنی را مستقل از سایر فلزات می‌دهد.
• Recovery Speed (سرعت بازیابی): سرعت دستگاه در پردازش سیگنال‌ها. سرعت بالا برای مناطق پر از زباله خوب است، اما ممکن است عمق را کمی کاهش دهد.

تسلط بر تنظیمات حساسیت، تعادل زمین و تفکیک، اساس کار با هر فلزیابی است.

با درک صحیح و تنظیم دقیق این سه مورد، می‌توانید بهره‌وری خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهید و شانس یافتن اهداف ارزشمند را بالا ببرید.

آموزش استفاده از دستگاه فلزیاب می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز و در عین حال نیازمند دقت باشد.

فلزیاب‌ها ابزارهای قدرتمندی هستند، اما برای اینکه بهترین نتیجه را از آن‌ها بگیرید، باید با نحوه کار و تنظیمات اصلی‌شان آشنا شوید.

این آموزش یک راهنمای جامع و گام به گام برای شروع کار با اکثر فلزیاب‌های معمول است.

مهمترین تنظیمات دستگاه فلزیاب
فروش فلزیاب و طلایاب در فلزیاب فلزیاب پلاس 09191508724

بخش اول: آشنایی با دستگاه و راه‌اندازی اولیه

۱. آشنایی با اجزای اصلی فلزیاب

قبل از شروع، بهتر است بخش‌های مختلف دستگاه خود را بشناسید:

• کویل (Coil / Search Head): بخش دایره‌ای یا بیضی شکل در انتهای دستگاه که وظیفه ارسال و دریافت امواج الکترومغناطیسی را دارد.
• میله (Shaft / Stem): میله قابل تنظیم که کویل را به جعبه کنترل وصل می‌کند.
• جعبه کنترل (Control Box): مغز دستگاه که شامل مدارهای الکترونیکی، صفحه نمایش (در مدل‌های دیجیتال)، بلندگو و دکمه‌های کنترلی است.
• دسته (Handle / Grip): قسمتی که فلزیاب را با آن نگه می‌دارید.
• جای آرنج (Armrest): برای راحتی و پایداری بیشتر در حین جستجو.

۲. مونتاژ و آماده‌سازی

1. مونتاژ: طبق دستورالعمل دفترچه راهنمای فلزیاب خود، کویل را به میله و میله را به جعبه کنترل وصل کنید. مطمئن شوید که کابل کویل محکم و بدون شل‌شدگی متصل شده و به دور میله پیچیده شده باشد تا تکان نخورد.
2. تنظیم ارتفاع: ارتفاع میله را طوری تنظیم کنید که وقتی فلزیاب را نگه می‌دارید، کویل حدود ۲ تا ۳ سانتی‌متر از سطح زمین فاصله داشته باشد و شما راحت باشید.
3. نصب باتری: باتری‌ها را در جای مخصوص خود در جعبه کنترل قرار دهید. همیشه از باتری‌های تازه و با کیفیت استفاده کنید.
4. روشن کردن: دستگاه را روشن کنید. معمولاً یک دکمه On/Off برای این کار وجود دارد.

بخش دوم: درک و تنظیمات کلیدی فلزیاب

این تنظیمات، قلب عملکرد فلزیاب شما هستند و با کمک آستانه یا ترشهولد در فلزیاب یادگیری آن‌ها برای یک جستجوی موفق ضروری است:

۱. حساسیت (Sensitivity)

• کاربرد: تعیین می‌کند که دستگاه تا چه عمقی می‌تواند فلزات را تشخیص دهد و چقدر به سیگنال‌های ضعیف (ناشی از اهداف کوچک یا عمیق) پاسخگو باشد.

• تنظیم:

  • در یک منطقه نسبتاً آرام و بدون فلزات آشکار، با یک حساسیت متوسط شروع کنید.
  • به آرامی حساسیت را افزایش دهید تا زمانی که دستگاه شروع به تولید نویزهای اضافی، بوق‌های کاذب یا رفتار ناپایدار کند.
  • سپس، حساسیت را اندکی کاهش دهید تا دستگاه دوباره پایدار و آرام شود. این، بالاترین سطح حساسیتی است که می‌توانید در آن محیط با پایداری کامل کار کنید.
  • نکته: حساسیت بالا می‌تواند عمق بیشتری بدهد، اما در خاک‌های معدنی یا مناطق پر از تداخل الکتریکی (مثل نزدیکی خطوط برق)، باعث نویز زیاد می‌شود.

۲. تفکیک (Discrimination)

• کاربرد: این قابلیت به شما امکان می‌دهد تا فلزیاب را برای نادیده گرفتن انواع خاصی از فلزات (معمولاً آهن، فویل، درب بطری) برنامه‌ریزی کنید و فقط به اهداف با ارزش‌تر (مانند طلا، نقره، مس) پاسخ دهد.

• تنظیم:

  • حالت “All Metal” (تمام فلزات): در این حالت، دستگاه به تمام فلزات بدون تفکیک پاسخ می‌دهد. این حالت بیشترین عمق را فراهم می‌کند و برای یافتن قطعات کوچک طلا بسیار خوب است، اما باید زباله بیشتری را حفاری کنید.
  • حالت‌های پیش‌فرض (Modes): بسیاری از دستگاه‌ها دارای حالت‌های از پیش تنظیم‌شده مانند “Coins” (سکه)، “Jewelry” (جواهرات) یا “Relic” (آثار باستانی) هستند که بر اساس نوع فلزات مورد نظر، تفکیک را تنظیم می‌کنند.
  • تنظیم دستی: در فلزیاب‌های پیشرفته‌تر، می‌توانید به صورت دستی محدوده‌های خاصی از فلزات (مثلاً محدوده آهن یا فویل) را از تشخیص خارج کنید.
• نکته: در ابتدا، توصیه می‌شود با تفکیک کم یا در حالت “All Metal” شروع کنید تا با انواع صداها و اهداف آشنا شوید.

۳. تعادل زمین (Ground Balance)

• کاربرد: خاک‌های مختلف حاوی مواد معدنی متفاوتی هستند که می‌توانند باعث تولید سیگنال‌های کاذب شوند. تعادل زمین، اثرات این مواد معدنی را خنثی می‌کند تا دستگاه فقط به فلزات واقعی واکنش نشان دهد. این تنظیم برای عمق و پایداری دستگاه بسیار حیاتی است.

• انواع و نحوه تنظیم:

  • تعادل زمین خودکار (Automatic Ground Balance): در بسیاری از فلزیاب‌های مدرن وجود دارد. کافی است آن را فعال کنید و دستگاه خودش کالیبره می‌شود.
  • تعادل زمین دستی (Manual Ground Balance): باید کویل را در فاصله حدود ۱۵-۲۰ سانتی‌متری از زمین نگه دارید و سپس آن را به سرعت به سمت زمین پمپ کنید (نزدیک ۲-۳ سانتی‌متری) و دوباره بالا بیاورید. این کار را چند بار تکرار کنید و همزمان دکمه Ground Balance را فشار دهید (یا طبق دستورالعمل دستگاه) تا صدای دستگاه در حین پمپ کردن یکنواخت و آرام شود.
  • ردیابی (Tracking Ground Balance): در برخی مدل‌ها، دستگاه به طور مداوم و خودکار در حین جستجو، تعادل زمین را با تغییرات خاک تنظیم می‌کند.
• نکته: همیشه قبل از شروع جستجو و هر بار که وارد منطقه جدیدی می‌شوید، تعادل زمین را انجام دهید.

۴. حالت Pinpoint (تعیین دقیق محل)

• کاربرد: این یک حالت عملیاتی است که به شما کمک می‌کند محل دقیق هدف را پس از اینکه فلزیاب اصلی سیگنالی را در یک منطقه بزرگ‌تر شناسایی کرد، پیدا کنید. این کار باعث می‌شود حفاری شما کوچک‌تر و دقیق‌تر باشد.

• نحوه استفاده:

  1. وقتی فلزیاب اصلی سیگنال یک هدف را داد، دستگاه را در حالت Pinpoint قرار دهید (معمولاً با فشار دادن یک دکمه).
  2. کویل را به آرامی و به صورت حرکت “بعلاوه” (+) یا “ایکس” (X) روی محل سیگنال حرکت دهید.
  3. بالاترین و پیوسته‌ترین صدا (یا قوی‌ترین سیگنال روی صفحه نمایش) دقیقاً نشان‌دهنده مرکز هدف است.

بخش سوم: تکنیک‌های جستجو و نکات عملی

۱. تکنیک حرکت کویل (Swing Technique)

• حرکت آرام و یکنواخت: کویل را به آرامی و با حرکتی نیم‌دایره‌ای و کنترل‌شده از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید.
• همپوشانی: مطمئن شوید که هر حرکت کویل، کمی با حرکت قبلی همپوشانی دارد (حدود ۵۰٪) تا هیچ ناحیه‌ای را از دست ندهید.
• همیشه موازی با زمین: کویل را همیشه موازی با سطح زمین نگه دارید (حدود ۲ تا ۳ سانتی‌متر بالاتر). از بلند کردن لبه‌های کویل در انتهای هر حرکت خودداری کنید، زیرا این کار باعث از دست دادن عمق و سیگنال‌های کاذب می‌شود.
• سرعت مناسب: با سرعتی حرکت کنید که دستگاه فرصت کافی برای پردازش سیگنال‌ها را داشته باشد. معمولاً سرعت راه رفتن آرام مناسب است.

۲. گوش دادن و تفسیر سیگنال‌ها

• سیگنال‌های واضح: یک سیگنال قوی، تکرار شونده و واضح (معمولاً یک بوق یا تن خاص) نشان‌دهنده وجود یک هدف فلزی است.
• آشنایی با صداها: سعی کنید با صداهای مختلفی که فلزیاب شما برای فلزات گوناگون تولید می‌کند، آشنا شوید (مثلاً صدای بم برای آهن، صدای زیرتر برای فلزات با ارزش). بسیاری از فلزیاب‌های دیجیتال، عدد یا نمایشگر گرافیکی نیز برای شناسایی هدف دارند.
• سیگنال‌های ضعیف/نامنظم: ممکن است نشان‌دهنده هدف عمیق، کوچک، یا وجود زباله در نزدیکی هدف اصلی باشد.

۳. حفاری و بازیابی هدف

1. علامت‌گذاری: پس از دریافت سیگنال قوی و پین‌پوینت کردن، محل دقیق هدف را با پا یا یک ابزار کوچک علامت بزنید.
2. حفاری: با استفاده از یک بیلچه مناسب، با دقت شروع به حفاری کنید. همیشه سعی کنید یک “پلاگ” (تکه خاک) تمیز و مرتب حفر کنید تا بعداً بتوانید آن را به راحتی سر جایش برگردانید.
3. بازیابی: پس از یافتن هدف، آن را از خاک جدا کنید.

بخش چهارم: نکات مهم و ضروری

• خواندن دفترچه راهنما: هیچ چیز جای مطالعه دقیق دفترچه راهنمای فلزیاب خاص شما را نمی‌گیرد. این دفترچه شامل جزئیات و ویژگی‌های منحصربه‌فرد دستگاه شماست.
• تمرین در باغچه: قبل از رفتن به محل‌های واقعی، چند سکه، حلقه یا قطعه فویل را در عمق‌های مختلف (کم) در باغچه یا حیاط خود دفن کنید و با دستگاه تمرین کنید. این به شما کمک می‌کند تا با صداها و واکنش‌های دستگاه به انواع مختلف فلزات آشنا شوید.
• قانونی بودن: همیشه از قوانین و مقررات محلی مربوط به فلزیابی مطلع باشید. در برخی مناطق، فلزیابی ممنوع است یا نیاز به مجوز دارد.
• اخلاق فلزیابی: همیشه سوراخ‌ها را پر کنید، هیچ زباله‌ای را در طبیعت رها نکنید و به محیط زیست و اموال دیگران احترام بگذارید.
• استفاده از هدفون: هدفون می‌تواند به شما کمک کند تا سیگنال‌های ضعیف‌تر را بهتر بشنوید و نویز محیط اطراف را کاهش دهید.
• ابزارهای کمکی: یک بیلچه مناسب، یک کیسه برای جمع‌آوری زباله و یک نقطه‌زن دستی (Pinpointer) می‌تواند تجربه جستجوی شما را بسیار بهبود بخشد.

با رعایت این نکات و تمرین مداوم، به سرعت در استفاده از فلزیاب خود ماهر خواهید شد و می‌توانید از هیجان پیدا کردن اهداف پنهان لذت ببرید!

تنظیمات دستگاه نقطه‌زن (Pinpointer) معمولاً بسیار ساده‌تر از فلزیاب‌های اصلی است.

اکثر آن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که “plug and play” (وصل کن و استفاده کن) باشند.

یعنی شما نیازی به انجام تنظیمات پیچیده برای شروع کار با آن‌ها ندارید.

هدف اصلی نقطه‌زن‌ها، تعیین دقیق محل هدف پس از شناسایی اولیه با یک فلزیاب بزرگ‌تر است.

در ادامه، به مهم‌ترین تنظیماتی که ممکن است در یک نقطه‌زن پیدا کنید، اشاره می‌کنم:

۱. روشن و خاموش کردن (On/Off)

این ابتدایی‌ترین و ضروری‌ترین کنترل است. معمولاً یک دکمه فیزیکی برای روشن و خاموش کردن دستگاه وجود دارد.

• نکته: همیشه بعد از اتمام کار، فلزیاب نقطه زن را خاموش کنید تا عمر باتری حفظ شود.

۲. تنظیم حساسیت (Sensitivity Adjustment)

این مهم‌ترین تنظیم (در صورت وجود) در نقطه‌زن‌ها است.

• کاربرد: تنظیم میزان پاسخگویی نقطه‌زن به فلزات. حساسیت بالاتر یعنی توانایی تشخیص اهداف کوچک‌تر یا در عمق کمی بیشتر (البته در مقیاس چند سانتی‌متری نقطه‌زن)، اما احتمالاً نویز بیشتری هم خواهید داشت.

• روش تنظیم:

  • مدل‌های ساده: بسیاری از نقطه‌زن‌ها حساسیت ثابت و بهینه شده‌ای دارند و شما نمی‌توانید آن را تغییر دهید. این نقطه‌زن‌ها برای سادگی استفاده طراحی شده‌اند.
  • مدل‌های پیشرفته‌تر: ممکن است دارای چندین سطح حساسیت قابل انتخاب باشند. این سطوح معمولاً با فشار دادن مکرر یک دکمه (اغلب همان دکمه روشن/خاموش) یا یک دکمه اختصاصی تنظیم می‌شوند.

• نحوه استفاده:

  1. با حساسیت پیش‌فرض یا متوسط شروع کنید.
  2. اگر نقطه‌زن در حالتی که هیچ فلزی نیست شروع به بوق زدن یا لرزیدن کرد (که نشان‌دهنده نویز یا سیگنال کاذب است)، حساسیت را یک پله پایین بیاورید.
  3. اگر در یافتن اهداف کوچک یا دقیق مشکل دارید، حساسیت را یک پله بالا ببرید.
• نکته: در خاک بسیار معدنی یا مرطوب، ممکن است لازم باشد حساسیت را کمی کاهش دهید تا نقطه‌زن پایدارتر کار کند.

۳. حالت‌های هشدار (Alert Modes: Audio/Vibrate/Both)

اکثر نقطه‌زن‌ها قابلیت هشدار به طرق مختلف را دارند تا به شما وجود فلز را اطلاع دهند:

• صدا (Audio): دستگاه با بوق زدن، وجود فلز را هشدار می‌دهد. معمولاً با نزدیک شدن به هدف، بوق سریع‌تر و بلندتر می‌شود.
• لرزش (Vibrate): دستگاه با لرزش، وجود فلز را هشدار می‌دهد. این حالت برای محیط‌های پر سر و صدا یا زمانی که نمی‌خواهید جلب توجه کنید، مناسب است. لرزش نیز با نزدیک شدن به هدف شدیدتر می‌شود.
• صدا و لرزش (Audio + Vibrate): ترکیبی از هر دو حالت.
• تنظیم: معمولاً با فشار دادن دکمه روشن/خاموش (گاهی همان دکمه تنظیم حساسیت) یا دکمه‌های جداگانه می‌توانید بین این حالت‌ها جابجا شوید.
• نکته: انتخاب حالت به ترجیح شخصی و محیط جستجوی شما بستگی دارد.

۴. کالیبراسیون/تنظیم مجدد (Retune / Re-Calibration)

برخی از نقطه‌زن‌ها دارای ویژگی کالیبراسیون دستی یا خودکار هستند.

• کاربرد: کالیبراسیون مجدد می‌تواند به پایدار شدن عملکرد نقطه‌زن در محیط‌های مختلف کمک کند، به خصوص اگر در نزدیکی یک توده فلزی بزرگ یا در خاک بسیار معدنی از آن استفاده می‌کنید. این کار می‌تواند سیگنال‌های کاذب ناشی از تغییرات محیطی را حذف کند.
• روش: معمولاً با فشار دادن و نگه داشتن یک دکمه خاص (گاهی همان دکمه روشن/خاموش) انجام می‌شود.
• نحوه استفاده: اگر نقطه‌زن شما به طور مداوم بوق می‌زند یا عملکرد نامنظمی دارد (بدون وجود فلز آشکار)، آن را از هرگونه فلز دور کرده و دکمه Retune را فشار دهید. این کار دستگاه را به تنظیمات پایه بازمی‌گرداند و آن را برای محیط فعلی کالیبره می‌کند.

۵. چراغ LED (LED Light)

بسیاری از نقطه‌زن‌ها دارای یک چراغ LED کوچک در نوک خود هستند.

• کاربرد: این چراغ به دید بهتر در حفره‌ها یا مکان‌های تاریک کمک می‌کند.
• تنظیم: این چراغ معمولاً با روشن شدن دستگاه، فعال می‌شود و ممکن است دکمه جداگانه‌ای برای روشن/خاموش کردن آن وجود نداشته باشد. در برخی مدل‌ها، می‌توان آن را جداگانه روشن یا خاموش کرد.

نکات مهم برای استفاده بهینه از نقطه‌زن:

• تمیز کردن نوک: همیشه نوک نقطه‌زن را تمیز نگه دارید، زیرا گل و لای یا شن و ماسه می‌تواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد.
• بررسی باتری: قبل از هر بار استفاده، از شارژ کافی باتری‌ها اطمینان حاصل کنید. باتری ضعیف می‌تواند باعث عملکرد نامنظم شود.
• استفاده از محافظ: برخی از نقطه‌زن‌ها دارای محافظ نوک هستند که می‌تواند به محافظت از سنسور کمک کند، به خصوص هنگام کندن در خاک سفت.
• تمرین: با نقطه‌زن خود تمرین کنید. چند سکه یا هدف کوچک را در عمق‌های مختلف (کم) در خاک دفن کنید و نحوه واکنش دستگاه را یاد بگیرید.

به طور خلاصه، تنظیمات نقطه‌زن‌ها اغلب محدود به روشن/خاموش کردن، تنظیم حساسیت (در صورت وجود) و انتخاب حالت هشدار است.

در مورد فلزیاب‌های پالسی (Pulse Induction – PI)، مفهوم “بهترین فرکانس” کمی متفاوت از فلزیاب‌های VLF (فرکانس بسیار پایین) است.

در فلزیاب‌های PI، به جای فرکانس ثابت، بیشتر با نرخ پالس (Pulse Repetition Rate) یا زمان‌بندی پالس (Pulse Timing) سروکار داریم که تعیین‌کننده عمق و حساسیت دستگاه است.

با این حال، منابع مختلف به یک محدوده فرکانسی کلی اشاره می‌کنند که در آن فلزیاب‌های پالسی بهترین عملکرد را دارند.

محدوده فرکانس و نرخ پالس در فلزیاب‌های پالسی:

به طور کلی، فلزیاب‌های پالسی در محدوده‌های فرکانسی نسبتاً پایین کار می‌کنند.

رایج‌ترین محدوده‌های ذکر شده برای بهترین عملکرد در فلزیاب‌های پالسی بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هرتز است.

برخی منابع حتی به محدوده ۵۰ تا ۲۰۰ هرتز یا ۲۰۰ تا ۳۰۰ هرتز نیز اشاره دارند.

مهمترین تنظیمات دستگاه فلزیاب
فروش فلزیاب و طلایاب در فلزیاب فلزیاب پلاس 09191508724

چرا فرکانس پایین‌تر برای فلزیاب‌های پالسی ترجیح داده می‌شود؟

1. عمق نفوذ بیشتر: فرکانس‌های پایین‌تر (پالس‌های با طول موج بلندتر) توانایی نفوذ بیشتری در زمین دارند. این امر باعث می‌شود فلزیاب‌های پالسی برای یافتن اهداف بزرگ‌تر و عمیق‌تر بسیار مؤثر باشند.
2. کاهش تأثیر مواد معدنی خاک: فلزیاب‌های پالسی به طور ذاتی در برابر مواد معدنی خاک (مانند مگنتیت، نمک، سنگ‌های داغ) مقاوم‌تر از فلزیاب‌های VLF هستند. فرکانس‌های پایین‌تر این مزیت را تقویت کرده و به دستگاه اجازه می‌دهند در خاک‌های معدنی، شور و سواحل عملکرد پایداری داشته باشند.
3. کاهش نویزهای محیطی: فرکانس‌های پایین‌تر کمتر تحت تأثیر نویزهای الکترومغناطیسی محیطی (EMI) قرار می‌گیرند، که این امر به افزایش پایداری و دقت دستگاه کمک می‌کند.

تأثیر تغییر فرکانس (یا نرخ پالس) در فلزیاب‌های پالسی:

• فرکانس‌های پایین‌تر (مثلاً ۱۰۰ تا ۲۰۰ هرتز):
  • مزایا: حداکثر عمق نفوذ، پایداری بالا در خاک‌های معدنی، بهترین عملکرد برای اهداف بزرگ.
  • معایب: حساسیت کمتر به اهداف بسیار کوچک.
• فرکانس‌های بالاتر (مثلاً ۳۰۰ تا ۵۰۰ هرتز):
  • مزایا: افزایش حساسیت به اهداف کوچک‌تر (مانند قطعات ریز طلا)، سرعت تشخیص یا سنس (Sensing) سریع‌تر.
  • معایب: کاهش عمق نفوذ نسبت به فرکانس‌های پایین‌تر، احتمال کمی تأثیرپذیری بیشتر از خاک‌های معدنی (هرچند همچنان بسیار بهتر از VLF).

نکته مهم در مورد فلزیاب‌های پالسی با فرکانس متغیر:

برخی فلزیاب‌های پالسی پیشرفته، قابلیت تنظیم فرکانس یا “زمان‌بندی پالس” را به اپراتور می‌دهند. این ویژگی یک مزیت بزرگ است، زیرا به شما امکان می‌دهد:

• برای اهداف بزرگ و عمیق در خاک‌های معدنی، از فرکانس‌های پایین‌تر استفاده کنید.
• برای اهداف کوچک و ریز در عمق‌های کمتر یا در خاک‌های کمتر معدنی، از فرکانس‌های بالاتر استفاده کنید.

بهترین فرکانس، به عوامل زیر بستگی دارد:

1. نوع و اندازه هدف: برای اهداف بزرگ و عمیق، فرکانس پایین‌تر بهتر است. برای طلاهای ریز و سطحی، فرکانس‌های کمی بالاتر ممکن است مفیدتر باشند.
2. شرایط خاک: در خاک‌های بسیار معدنی، فرکانس‌های پایین‌تر پایداری بیشتری ارائه می‌دهند.
3. انتظارات و تجربه اپراتور: کاوشگران حرفه‌ای ممکن است با تنظیمات فرکانسی بازی کنند تا بهینه عمل کنند، در حالی که مبتدیان ممکن است ترجیح دهند از دستگاه‌هایی با فرکانس ثابت یا تنظیمات ساده‌تر استفاده کنند.

در نهایت: “بهترین” فرکانس یک عدد ثابت نیست و به طور کامل به شرایط محیطی و نوع اهدافی که به دنبال آن هستید بستگی دارد. اما به عنوان یک قاعده کلی، فلزیاب‌های پالسی برای عمق و عملکرد در خاک‌های چالش‌برانگیز، در محدوده ۱۰۰ تا ۵۰۰ هرتز (با تاکید بر محدوده ۱۰۰ تا ۳۰۰ هرتز برای عمق بیشتر) بهترین عملکرد را از خود نشان می‌دهند.