همچنین تنظیم حساسیت فلزیاب برای عملکرد بهینه آن حیاتی است،

زیرا مستقیماً بر توانایی آن در یافتن اهداف و نادیده گرفتن سیگنال‌های ناخواسته تأثیر می‌گذارد.

در اینجا یک توضیح جامع در مورد نحوه انجام تنظیم حساسیت فلزیاب و عواملی که باید در نظر بگیرید آورده شده است.

تنظیم حساسیت فلزیاب
فروش فلزیاب و طلایاب در فلزیاب پلاس 09191508724

حساسیت چیست؟

حساسیت در یک فلزیاب به میزان پاسخگویی آن به اهداف اشاره دارد.

تنظیم حساسیت بالاتر به این معنی است که فلزیاب می‌تواند اشیاء کوچکتر یا عمیق‌تر را پیدا کند،

اما در عین حال آن را در برابر تداخل ناشی از مواد معدنی موجود در خاک، تداخل الکتریکی و زباله آسیب‌پذیرتر می‌کند.

برعکس، تنظیم حساسیت پایین‌تر تداخل را کاهش می‌دهد اما ممکن است باعث شود اهداف با ارزش کوچکتر یا عمیق‌تر را از دست بدهید.

چگونه حساسیت را تنظیم کنیم؟

اکثر فلزیاب‌ها یک کنترل حساسیت اختصاصی دارند که معمولاً با برچسب “Sensitivity”، “Gain” یا “RX Gain” مشخص شده است.

این معمولاً یک دکمه گردان، مجموعه‌ای از دکمه‌ها، یا یک تنظیم در منوی دیجیتال است.

در اینجا یک رویکرد کلی برای تنظیم آن آورده شده است:

1. با یک تنظیم متوسط شروع کنید: هنگام شروع جستجو در یک منطقه جدید، بهتر است با یک سطح حساسیت متوسط یا از پیش تعیین شده شروع کنید. این یک نقطه شروع برای شما فراهم می‌کند.
2. به تدریج افزایش دهید: حساسیت را به آرامی افزایش دهید تا زمانی که شروع به شنیدن نویزهای زیاد، سیگنال‌های کاذب یا رفتار نامنظم از فلزیاب کنید. اینها نشانه‌هایی از تداخل هستند.
3. کمی کاهش دهید: هنگامی که به نقطه ناپایداری رسیدید، حساسیت را به اندازه‌ای کاهش دهید که فلزیاب دوباره پایدار و ساکت شود. این تنظیم حساسیت بهینه شما برای آن محیط خاص است.
4. ابتدا تعادل زمین (Ground Balance) را انجام دهید: قبل از تنظیم حساسیت، همیشه مطمئن شوید که فلزیاب شما به درستی متعادل با زمین (Ground Balanced) شده است. تعادل زمین اثرات خاک معدنی را خنثی می‌کند، که می‌تواند باعث سیگنال‌های کاذب قابل توجهی شود و اجازه ندهد در تنظیمات حساسیت بالاتر کار کنید. بسیاری از فلزیاب‌های مدرن دارای ویژگی‌های تعادل زمین خودکار هستند، در حالی که برخی دیگر نیاز به تنظیم دستی دارند.

عواملی که بر تنظیم حساسیت فلزیاب بهینه تأثیر می‌گذارند:

عوامل متعددی بر تنظیم حساسیت ایده‌آل تأثیر می‌گذارند:

• معدنی بودن خاک (Ground Mineralization): این مهمترین عامل است. خاک بسیار معدنی (که در بسیاری از مناطق طلاخیز یا نزدیک آب شور رایج است) برای جلوگیری از سیگنال‌های کاذب به تنظیمات حساسیت پایین‌تری نیاز دارد.
• تداخل الکتریکی (EMI): خطوط برق، برج‌های تلفن همراه، ساختمان‌های نزدیک و حتی سایر فلزیاب‌ها می‌توانند باعث تداخل الکترومغناطیسی شوند. اگر با EMI مواجه هستید، باید حساسیت خود را کاهش دهید.
• اندازه و عمق هدف: اگر به طور خاص به دنبال اهداف بسیار کوچک یا بسیار عمیق هستید، می‌خواهید در بالاترین حساسیت پایدار ممکن کار کنید.
• میزان زباله: در مناطقی با زباله‌های فلزی زیاد، حساسیت بالا می‌تواند منجر به تعداد زیادی سیگنال شود. کاهش حساسیت می‌تواند به شما کمک کند تا روی اهداف مطلوب‌تر تمرکز کنید، به خصوص زمانی که با تنظیمات تفکیک خوب ترکیب شود.
• اندازه کویل: کویل‌های جستجوی بزرگتر معمولاً منطقه بیشتری را پوشش می‌دهند و می‌توانند عمیق‌تر را پیدا کنند، اما در برابر نویز زمین و EMI نیز حساس‌تر هستند و اغلب به تنظیمات حساسیت پایین‌تری نیاز دارند. کویل‌های کوچکتر برای شناسایی دقیق در مناطق پر از زباله بهتر هستند و گاهی اوقات می‌توانند در حساسیت بالاتر کار کنند.
• نوع فلزیاب: انواع مختلف فلزیاب‌ها (VLF، PI) با مواد معدنی و حساسیت متفاوت برخورد می‌کنند. به عنوان مثال، فلزیاب‌های پالس القایی (PI) عموماً کمتر تحت تأثیر مواد معدنی خاک نسبت به فلزیاب‌های فرکانس بسیار پایین (VLF) قرار می‌گیرند و اغلب می‌توانند در حساسیت بسیار بالا در خاک معدنی کار کنند.

نکات عیب‌یابی

• سیگنال‌های کاذب: اگر فلزیاب شما دائماً بدون وجود هدف بوق می‌زند، احتمالاً به دلیل حساسیت بالا در یک محیط پر سر و صدا است. حساسیت را کاهش دهید.
• از دست دادن اهداف: اگر احساس می‌کنید اهداف را از دست می‌دهید، به خصوص اهداف کوچک یا عمیق، سعی کنید حساسیت را در یک منطقه آرام افزایش دهید.
• سرعت حرکت (Sweep Speed): یک حرکت آهسته و کنترل شده به فلزیاب زمان بیشتری برای پردازش سیگنال‌ها می‌دهد و گاهی اوقات می‌تواند به شما اجازه دهد در حساسیت کمی بالاتر کار کنید.
• تمرین: بهترین راه برای درک حساسیت فلزیاب خود، تمرین در محیط‌های مختلف و مشاهده نحوه واکنش آن است.

با درک این اصول، می‌توانید به طور موثر حساسیت فلزیاب خود را تنظیم کنید تا اهداف بیشتری را پیدا کنید و تجربه جستجوی لذت‌بخش‌تر و پربارتری داشته باشید.

آموزش استفاده از دستگاه فلزیاب می‌تواند بسیار جامع باشد، زیرا فلزیاب‌ها در انواع و با قابلیت‌های مختلفی وجود دارند.

البته در این آموزش برای اکثر دستگاه های فلزیاب‌ معمولی (مانند فلزیاب VLF) کاربرد دارد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با مقایسه فلزیاب های پالسی و VLF: کدام یک برای شما مناسب‌تر است؟ می توانید این مقاله را مطاله کنید.

آموزش گام به گام استفاده از دستگاه فلزیاب

1: آشنایی با اجزای فلزیاب

قبل از هر کاری، با قسمت‌های اصلی فلزیاب خود آشنا شوید:

• کویل (Coil/Search Head): بخش دایره‌ای یا بیضی شکل در پایین میله که سیگنال‌های الکترومغناطیسی را ارسال و دریافت می‌کند.
• میله (Shaft/Stem): میله‌ای که کویل را به جعبه کنترل متصل می‌کند و قابلیت تنظیم ارتفاع دارد.
• جعبه کنترل (Control Box): مغز فلزیاب که شامل مدارهای الکترونیکی، صفحه نمایش (در مدل‌های دیجیتال)، بلندگو و دکمه‌های کنترل است.
• دسته (Handle/Grip): قسمتی که فلزیاب را با آن نگه می‌دارید.
• جای آرنج (Armrest): برای راحتی و پایداری بیشتر در هنگام جستجو.

2: مونتاژ و روشن کردن دستگاه

1. مونتاژ: طبق دفترچه راهنمای فلزیاب خود، کویل را به میله و میله را به جعبه کنترل وصل کنید. مطمئن شوید که کابل کویل به طور محکم به جعبه کنترل متصل شده است. کابل را دور میله بپیچید و با بست‌های مخصوص محکم کنید تا تکان نخورد.
2. تنظیم ارتفاع: ارتفاع میله را طوری تنظیم کنید که وقتی فلزیاب را نگه می‌دارید، کویل حدود 2-3 سانتی‌متر از سطح زمین فاصله داشته باشد و شما راحت باشید.
3. قرار دادن باتری: باتری‌ها را در جای مخصوص خود قرار دهید (معمولاً در جعبه کنترل).
4. روشن کردن: دستگاه را روشن کنید. معمولاً یک دکمه On/Off وجود دارد.

3: درک کنترل‌های اصلی

فلزیاب‌ها دارای کنترل‌های مختلفی هستند، اما مهمترین آنها عبارتند از:

• Sensitivity (حساسیت): میزان عمقی که فلزیاب می‌تواند تشخیص دهد و همچنین میزان نویز یا تداخل را کنترل می‌کند. (همانطور که قبلاً توضیح دادم).
• Discrimination (تفکیک/جداسازی): این تنظیم به شما اجازه می‌دهد فلزیاب را برای نادیده گرفتن انواع خاصی از فلزات (معمولاً آهن و فویل) برنامه‌ریزی کنید. این ویژگی برای جلوگیری از حفاری زباله‌ها مفید است.
  • Notch: یک نوع پیشرفته تفکیک که به شما اجازه می‌دهد محدوده خاصی از فلزات را حذف کنید.
• Ground Balance (تعادل زمین): این تنظیم اثرات مواد معدنی موجود در خاک را که می‌توانند باعث سیگنال‌های کاذب شوند، خنثی می‌کند. این گام برای عملکرد صحیح فلزیاب بسیار مهم است.
  • Auto Ground Balance: بسیاری از فلزیاب‌های مدرن این ویژگی را دارند که به طور خودکار تعادل زمین را انجام می‌دهند.
  • Manual Ground Balance: در برخی مدل‌ها باید این کار را دستی انجام دهید، معمولاً با پمپ کردن کویل به سمت زمین در حین فشار دادن یک دکمه.
• Volume (صدا): تنظیم بلندی صدای فلزیاب.
• Pinpoint (تعیین دقیق محل): یک حالت خاص که به شما کمک می‌کند محل دقیق یک هدف را پس از شناسایی اولیه پیدا کنید. معمولاً با فشار دادن یک دکمه فعال می‌شود.

4: تنظیمات اولیه قبل از شروع جستجو

1. تنظیم حساسیت: با یک حساسیت متوسط شروع کنید (مثلاً نصف توان). اگر دستگاه بیش از حد نویز داشت، حساسیت را کم کنید. اگر محیط آرام بود و می‌خواستید عمق بیشتری داشته باشید، به تدریج آن را افزایش دهید تا زمانی که دستگاه شروع به نویز زدن کند، سپس کمی آن را کاهش دهید.
2. تنظیم تفکیک: در ابتدا، توصیه می‌شود تفکیک را روی حداقل (یا حالت “All Metal”) قرار دهید تا همه فلزات را تشخیص دهد. این به شما کمک می‌کند تا با صداهای مختلف آشنا شوید. با کسب تجربه، می‌توانید برای فیلتر کردن زباله‌های رایج (مثل آهن یا فویل) از تفکیک استفاده کنید.

3. تنظیم تعادل زمین:

   • به یک منطقه بدون فلز بروید.
   • اگر دستگاه شما دارای تعادل زمین خودکار است، آن را فعال کنید یا منتظر بمانید تا خودکار انجام شود.
   • اگر دستی است، کویل را در فاصله حدود 15-20 سانتی‌متری از زمین نگه دارید، سپس آن را به سرعت به سمت زمین پمپ کنید (نزدیک 2-3 سانتی‌متری) و به بالا برگردانید. این کار را چندین بار تکرار کنید و همزمان دکمه Ground Balance را فشار دهید (یا طبق دستورالعمل دفترچه راهنما). هدف این است که هنگام حرکت کویل بالا و پایین، صدای دستگاه یکنواخت و بدون تغییر باشد.

5: تکنیک‌های جستجو (Swing Technique)

• حرکت آرام و یکنواخت: کویل را به آرامی و به صورت نیم‌دایره‌ای از یک طرف به طرف دیگر حرکت دهید. هر حرکت باید کمی با حرکت قبلی همپوشانی داشته باشد (حدود 50%) تا هیچ منطقه‌ای از دست نرود.
• همیشه موازی با زمین: کویل را همیشه موازی با سطح زمین نگه دارید. از بلند کردن لبه‌های کویل در انتهای هر حرکت خودداری کنید، زیرا این کار باعث از دست دادن عمق و سیگنال‌های کاذب می‌شود.
• سرعت مناسب: سرعت حرکت کویل باید طوری باشد که دستگاه فرصت کافی برای پردازش سیگنال‌ها را داشته باشد. معمولاً سرعت راه رفتن آرام مناسب است.
• گوش دادن به صداها: به صداهای مختلفی که فلزیاب تولید می‌کند گوش دهید. معمولاً یک سیگنال قوی و تکرار شونده نشان‌دهنده یک هدف است. صداهای مختلف (مثلاً صدای بم برای آهن، صدای زیر برای فلزات با ارزش) را یاد بگیرید.

6: شناسایی و کاوش اهداف

1. دریافت سیگنال: وقتی فلزیاب یک هدف را پیدا می‌کند، صدایی (بوق، تن) تولید می‌کند و ممکن است اطلاعاتی روی صفحه نمایش (مثل ID هدف یا عمق) نشان دهد.
2. علامت گذاری: با استفاده از پای خود یا یک ابزار کوچک، محل سیگنال را علامت گذاری کنید.
3. Pinpoint کردن (تعیین دقیق محل): دکمه Pinpoint را فشار دهید (اگر فلزیاب شما این قابلیت را دارد). کویل را به آرامی روی محل سیگنال حرکت دهید. دستگاه معمولاً یک صدای مداوم یا بالاترین صدا را در دقیق‌ترین نقطه هدف تولید می‌کند. این کار به شما کمک می‌کند تا حفاری کوچک‌تر و دقیق‌تری داشته باشید.
4. حفاری: با استفاده از یک بیلچه یا ابزار حفاری مناسب، هدف را با دقت حفاری کنید. همیشه سعی کنید یک “پلاگ” تمیز از خاک ایجاد کنید که بعداً بتوانید آن را به راحتی به جای خود برگردانید.
5. بازیابی هدف: پس از حفاری، هدف را از خاک جدا کنید.

7: پس از جستجو

• تمیز کردن دستگاه: کویل و میله را از گل و لای تمیز کنید.
• نگهداری: دستگاه را در محلی خشک و خنک نگهداری کنید. باتری‌ها را در صورت عدم استفاده طولانی مدت خارج کنید.
• بررسی و تعویض باتری‌ها: قبل از هر جستجو، وضعیت باتری‌ها را بررسی کنید و در صورت نیاز آنها را تعویض یا شارژ کنید.

نکات مهم برای فلزیابی موفق:

• مطالعه دفترچه راهنما: هیچ چیز جای خواندن دفترچه راهنمای فلزیاب خاص شما را نمی‌گیرد. این دفترچه جزئیات و ویژگی‌های خاص دستگاه شما را توضیح می‌دهد.
• تمرین در باغچه: قبل از رفتن به یک مکان عمومی، چند هدف (سکه، حلقه، فویل) را در عمق‌های مختلف در باغچه خود دفن کنید و با دستگاه تمرین کنید. این به شما کمک می‌کند تا با صداها و واکنش‌های فلزیاب در برابر انواع مختلف فلزات آشنا شوید.
• شکیبایی: فلزیابی نیاز به صبر دارد. همیشه قرار نیست گنج پیدا کنید!
• قانونی بودن: همیشه از قوانین محلی مربوط به فلزیابی مطلع باشید. در برخی مناطق، فلزیابی ممنوع است یا نیاز به مجوز دارد.
• اخلاق: همیشه سوراخ‌هایی که حفر می‌کنید را پر کنید، زباله‌ها را با خود ببرید و به اموال دیگران احترام بگذارید.
• هدفون: استفاده از هدفون می‌تواند به شما کمک کند سیگنال‌های ضعیف‌تر را بهتر بشنوید و نویز محیط را کاهش دهید.
• ابزارهای کمکی: یک بیلچه خوب، کیسه برای زباله، و شاید یک دستگاه پین‌پوینتر دستی (اگر فلزیاب شما داخلی ندارد) می‌تواند بسیار مفید باشد.

دستگاه‌های فلزیاب نقطه‌زن ابزارهای کوچک و دستی هستند،

برای یافتن دقیق و سریع اهداف کوچک پس از اینکه یک فلزیاب اصلی، هدف را در یک منطقه وسیع‌تر شناسایی کرده، استفاده می‌شوند.

این دستگاه‌ها معمولاً حساسیت بسیار بالایی دارند و تأثیر حساسیت بر عملکرد آن‌ها کمی متفاوت از فلزیاب‌های اصلی است.

در اینجا به تأثیر حساسیت بر فلزیاب نقطه‌زن و کالیبراسیون در دستگاه فلزیاب می‌پردازیم:

1. افزایش دقت و کاهش زمان بازیابی:

• حساسیت بالا: مهمترین مزیت حساسیت بالا در نقطه‌زن، توانایی آن در تعیین دقیق‌تر محل هدف است. وقتی شما یک سیگنال کلی از فلزیاب اصلی خود دریافت می‌کنید و شروع به حفاری می‌کنید، خاک بیرون آورده شده را می‌توانید با نقطه‌زن بررسی کنید. حساسیت بالا به نقطه‌زن اجازه می‌دهد تا کوچکترین قطعات فلز را حتی در مقادیر کمی از خاک شناسایی کند و شما را مستقیماً به سمت هدف هدایت کند. این امر زمان بازیابی هدف را به شدت کاهش می‌دهد و از حفاری‌های بزرگ و غیرضروری جلوگیری می‌کند.
• تشخیص اهداف ریز: با حساسیت بالا، نقطه‌زن قادر به تشخیص اهداف بسیار کوچک مانند تکه‌های ریز طلا، گوشواره‌های کوچک یا سکه‌های باریک است که ممکن است توسط فلزیاب اصلی در میان سایر سیگنال‌ها یا نویز زمین نادیده گرفته شوند.

2. افزایش عمق تشخیص (در مقیاس نقطه‌زن):

• اگرچه نقطه‌زن‌ها برای عمق زیاد طراحی نشده‌اند، اما حساسیت بالاتر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا اهداف را در عمق‌های کمی بیشتر نسبت به تنظیمات حساسیت پایین‌تر تشخیص دهند. این در مواردی که هدف هنوز کمی عمیق‌تر از سطح حفاری شده شماست، مفید است.

3. افزایش احتمال سیگنال‌های کاذب و تداخل:

• مانند فلزیاب‌های اصلی، حساسیت بیش از حد بالا در نقطه‌زن نیز می‌تواند منجر به سیگنال‌های کاذب (False Signals) شود. این سیگنال‌ها می‌توانند ناشی از موارد زیر باشند:
  • کانی‌سازی خاک: اگر از نقطه‌زن مستقیماً در خاک بسیار معدنی استفاده می‌کنید، ممکن است به مواد معدنی خاک واکنش نشان دهد.
  • رطوبت: رطوبت زیاد در خاک یا روی سطح نقطه‌زن می‌تواند باعث ایجاد سیگنال شود.
  • تداخل الکتریکی (EMI): در نزدیکی خطوط برق، رادیو یا سایر وسایل الکترونیکی، ممکن است نقطه‌زن دچار تداخل شود.
  • لرزش یا ضربه: برخی نقطه‌زن‌ها به لرزش یا ضربه حساس هستند و ممکن است سیگنال‌های کاذب تولید کنند.
• وقتی نقطه‌زن دائماً بوق می‌زند یا ارتعاش دارد بدون اینکه هدف فلزی وجود داشته باشد، یعنی حساسیت آن برای محیط بیش از حد بالاست.

4. دشواری در جداسازی اهداف نزدیک به هم:

• در مناطق با زباله‌های فلزی زیاد یا جایی که چندین هدف کوچک نزدیک به هم قرار دارند، حساسیت بسیار بالا در نقطه‌زن می‌تواند باعث شود که دستگاه به جای یک هدف خاص، به چندین هدف یا سیگنال‌های تلطیف شده از آن‌ها واکنش نشان دهد. این می‌تواند پیدا کردن هدف اصلی را دشوارتر کند.

تنظیم حساسیت در فلزیاب‌های نقطه‌زن

اکثر فلزیاب‌های نقطه‌زن مدرن دارای حساسیت ثابت و بهینه شده هستند و نیازی به تنظیم دستی حساسیت توسط کاربر ندارند.

البته این نقطه‌زن‌ها طوری طراحی شده‌اند که بهترین تعادل بین دقت و پایداری را ارائه دهند.

مد استاتیک در فلزیاب باعث افزایش ثبات دستگاه در کاوش و شناسایی انواع فلزات ارزشمند می شود.

با این حال، برخی مدل‌های پیشرفته‌تر ممکن است دارای چندین سطح حساسیت قابل انتخاب باشند. در این موارد:

• شروع با حساسیت متوسط/بالا: معمولاً بهتر است با یک تنظیم حساسیت نسبتاً بالا شروع کنید تا بتوانید اهداف را به راحتی شناسایی کنید.
• کاهش در صورت وجود نویز: اگر نقطه‌زن شما در محیطی خاص (مثل خاک خیلی معدنی یا کنار یک فلز بزرگ) دچار نویز زیاد یا سیگنال‌های کاذب شد، می‌توانید حساسیت را کمی کاهش دهید تا عملکرد پایدارتری داشته باشد.

خلاصه:

حساسیت بالا برای یک دستگاه فلزیاب چند کاره عموماً یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود،

زیرا هدف اصلی آن دقت و سرعت در بازیابی اهداف کوچک است.

در حالی که حساسیت بیش از حد می‌تواند منجر به نویز و سیگنال‌های کاذب شود،

اما در کاربرد نقطه‌زن‌ها، توانایی آن‌ها در یافتن دقیق محل هدف ارزش این چالش را دارد.

بیشتر نقطه‌زن‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با کمترین نیاز به تنظیم، عملکرد بهینه‌ای داشته باشند.

تنظیمات دستگاه نقطه‌زن معمولاً بسیار ساده‌تر از فلزیاب‌های اصلی است،

زیرا هدف اصلی آن‌ها دقت بالا در محدوده بسیار نزدیک به هدف است، نه کاوش در عمق زیاد.

بسیاری از نقطه‌زن‌ها حتی تنظیمات قابل تغییر زیادی ندارند و اغلب “Plug and Play” (وصل کن و استفاده کن) هستند.

با این حال، در اینجا به مواردی که معمولاً می‌توانید (یا باید) در یک نقطه‌زن به آن‌ها توجه کنید، اشاره می‌کنم:

1. روشن و خاموش کردن (On/Off)

این ابتدایی‌ترین و ضروری‌ترین کنترل است. معمولاً یک دکمه فیزیکی برای روشن و خاموش کردن دستگاه وجود دارد.

• نکته: همیشه بعد از اتمام کار، نقطه‌زن را خاموش کنید تا عمر باتری حفظ شود.

2. تنظیم حساسیت (Sensitivity Adjustment)

همانطور که قبلاً هم اشاره کردیم، این مهمترین تنظیم در نقطه‌زن‌ها (اگر قابل تنظیم باشند) است.

• هدف: تنظیم میزان پاسخگویی نقطه‌زن به فلزات. حساسیت بالاتر یعنی تشخیص اهداف ریزتر یا در عمق کمی بیشتر (البته در مقیاس نقطه‌زن که چند سانتی‌متر است)، اما احتمالاً نویز بیشتری هم خواهید داشت.

• روش تنظیم:

  • مدل‌های ساده: بسیاری از نقطه‌زن‌ها حساسیت ثابت و بهینه شده‌ای دارند و شما نمی‌توانید آن را تغییر دهید.
  • مدل‌های پیشرفته‌تر: ممکن است دارای چند سطح حساسیت باشند که با فشار دادن مکرر یک دکمه (معمولاً همان دکمه روشن/خاموش) یا یک دکمه اختصاصی تنظیم می‌شوند.

• نحوه استفاده:

  1. با حساسیت پیش‌فرض یا متوسط شروع کنید.
  2. اگر نقطه‌زن در حالتی که هیچ فلزی نیست شروع به بوق زدن یا لرزیدن کرد (نویز/سیگنال کاذب)، حساسیت را یک پله پایین بیاورید.
  3. اگر در یافتن اهداف کوچک یا دقیق مشکل دارید، حساسیت را یک پله بالا ببرید.
• نکته: در خاک بسیار معدنی یا مرطوب، ممکن است لازم باشد حساسیت را کمی کاهش دهید تا نقطه‌زن پایدارتر کار کند.

3. حالت‌های هشدار (Alert Modes: Audio/Vibrate/Both)

اکثر نقطه‌زن‌ها قابلیت هشدار به طرق مختلف را دارند:

• صدا (Audio): دستگاه با بوق زدن، وجود فلز را هشدار می‌دهد. معمولاً با نزدیک شدن به هدف، بوق سریع‌تر و بلندتر می‌شود.
• لرزش (Vibrate): دستگاه با لرزش، وجود فلز را هشدار می‌دهد. این حالت برای محیط‌های پر سر و صدا یا زمانی که نمی‌خواهید جلب توجه کنید، مناسب است. لرزش نیز با نزدیک شدن به هدف شدیدتر می‌شود.
• صدا و لرزش (Audio + Vibrate): ترکیبی از هر دو حالت.
• تنظیم: معمولاً با فشار دادن دکمه روشن/خاموش (همانطور که حساسیت را تنظیم می‌کنید) یا دکمه‌های جداگانه می‌توانید بین این حالت‌ها جابجا شوید.
• نکته: انتخاب حالت به ترجیح شخصی و محیط جستجوی شما بستگی دارد.

4. کالیبراسیون/تنظیم مجدد (Retune/Re-Calibration)

برخی از نقطه‌زن‌ها دارای ویژگی کالیبراسیون دستی یا خودکار هستند.

• هدف: کالیبراسیون مجدد می‌تواند به پایدار شدن عملکرد نقطه‌زن در محیط‌های مختلف کمک کند، به خصوص اگر در نزدیکی یک توده فلزی بزرگ یا در خاک بسیار معدنی از آن استفاده می‌کنید. این کار می‌تواند سیگنال‌های کاذب ناشی از تغییرات محیطی را حذف کند.
• روش: معمولاً با فشار دادن و نگه داشتن یک دکمه خاص (گاهی همان دکمه روشن/خاموش) انجام می‌شود.
• نحوه استفاده: اگر نقطه‌زن شما به طور مداوم بوق می‌زند یا عملکرد نامنظمی دارد (بدون وجود فلز آشکار)، آن را از هرگونه فلز دور کرده و دکمه Retune را فشار دهید. این کار دستگاه را به تنظیمات پایه بازمی‌گرداند و آن را برای محیط فعلی کالیبره می‌کند.

5. چراغ LED (LED Light)

بسیاری از نقطه‌زن‌ها دارای یک چراغ LED کوچک در نوک خود هستند.

• هدف: کمک به دید بهتر در حفره‌ها یا مکان‌های تاریک.
• تنظیم: این چراغ معمولاً با روشن شدن دستگاه، فعال می‌شود و ممکن است دکمه جداگانه‌ای برای روشن/خاموش کردن آن وجود نداشته باشد. در برخی مدل‌ها، می‌توان آن را جداگانه خاموش یا روشن کرد.

نکاتی برای استفاده بهینه از نقطه‌زن:

• تمیز کردن نوک: همیشه نوک نقطه‌زن را تمیز نگه دارید، زیرا گل و لای یا شن و ماسه می‌تواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد.
• بررسی باتری: قبل از هر بار استفاده، از شارژ کافی باتری‌ها اطمینان حاصل کنید. باتری ضعیف می‌تواند باعث عملکرد نامنظم شود.
• استفاده از محافظ: برخی از نقطه‌زن‌ها دارای محافظ نوک هستند که می‌تواند به محافظت از سنسور کمک کند، به خصوص هنگام کندن در خاک سفت.
• تمرین: با نقطه‌زن خود تمرین کنید. چند سکه یا هدف کوچک را در عمق‌های مختلف (کم) در خاک دفن کنید و نحوه واکنش دستگاه را یاد بگیرید.

به طور خلاصه، تنظیمات نقطه‌زن‌ها اغلب محدود به روشن/خاموش کردن، تنظیم حساسیت (در صورت وجود) و انتخاب حالت هشدار است. تمرکز اصلی بر استفاده صحیح و درک واکنش‌های آن در مواجهه با فلزات است.